Biz Seninle - Nuray Özer

Nedense nasılsa, bir tanıdık halin var bana

Ruhumun ruhuna sıcak bir akışı var

Elini tutsam bırakmayacak

Yanına otursam kalkmayacak gibiyim

Tanısam, çok sevecek gibiyim

Biz seninle, yağmurlu bir akşamüstü,

Telâşla yürürken karşılaşmalıydık

Çarpışıp kitaplarımızı düşürmeli,

Toplamaya çalışırken göz göze gelmeliydik

Sonra, kalbimizde kelebek kanadı gibi küçük bir sızı

Yüzümüzde çaktırmayan bir gülümseme

İçimizde kocaman bir coşkuyla

Anlamsız bir mutlulukla

Birbirimizi aramalıydık bütün civar sokaklarda

Birbirine yakın semtlerde aynı kargaşaya uyanmalıydık

Aynı yerde kahve içmişliğimiz

Aynı manzaraya dalmışlığımız olmalıydı

Aynı trafikte sıkışmışlığımız

Aynı kuyrukta beklemişliğimiz olmalıydı

Kim bilir... çok eski bir şarkıda,

Aynı anda ağlamışlığımız olmuştur belki

Aynı filmin aynı sahnesinde ‘of’ demişizdir

Aynı saçmalığa gülmüşüzdür

Ayrı hayâllere dalsak da,

Aynı umuda sarılmışızdır

Aynı yalana kızmış,

Aynı haksızlıklara isyan çıkarmışızdır

Aynı rüyada buluşmuş

Aynı dünyayı boş vermişizdir...

Nuray Özer