Çok Geç - Ahmet Rıfat İlhan

Ne zaman geleceğini bilmediğim

mutlak sessizliği bekler gibi bekledim.

Adaklar, büyüler, dualar, hocalarla

gül fidanına dilekler bağladım Hıdırellez’de,

kapıya koştum her çalışta,

sesini sonuna kadar açtım telefonun,

efsunlu sessizliğin mutlak bekleyişinde.

Duydum ki gelecekmiş bir gün

ama artık çok geç.

Ahmet Rıfat İlhan