Yazın bitimi ensemden yakalarken
Her sabah boyadığım gökyüzünde düşünceler
Eylül de gelirken esti gitti içimden
Darmadağın edip sonsuzlukla buluşurken
Semaya yükselen gözlerde parlak bir ateş
Gülünce kaybolduğun mısralarda suskunluk
Haber alıncaya kadar yaşanan hayatın sıcacık elleri
Neşe içerisinde topladığım çalışkan tecrübeleri
Bedenim ansızın kötülüğü ateşlerken
Kurak topraklardan yüzünü yakıp kaçar aydınlık
Kısa kalmış bir doz çaresizlik
Yetişmenin derdinde sıkışan sevinç çığlıklarım
Dönüp baktım dünyanın derdine
Çözmeye çalıştığım geceler yanı başımda
Hayallerimin kapısını aralarken acıttı canımı karanlık
Vazgeçmeden kopardığım umutlarsa yol boyunca
Şehrin yanından uzaklaşırken elime bulaştı kalem izleri
Yazınca “Ömrüme nefes ekleyim” dedim utandı kelimeler
Keyifle ekip durdum gölgesinde uyuyup kaldım
Savaşınca kendi dünyamı da hatırladım
Ufuk Sezer
Comments