Senden Almış - Ediz Servan Erdinç

Önümden geçen rüzgâr, incecik belin gibi

Şu servi boylu dağlar boyunu senden almış

Dünyada cennet var mı mavi gözlerin gibi

Eşsiz olan ırmaklar suyunu senden almış

Ruhum sensiz hep böyle delikanlı bir serkeş

Senden ayrı üstümden yağıyor her dem ateş

Saçından doğar güneş, endamına olmaz eş

Laleler, menekşeler soyunu senden almış

Yüreğimin divane Mecnun’dan yoktur farkı

Benim için de dönsün vuslatın deli çarkı

Bir seni seveceğim yaşım bulsa da kırkı

En ölümsüz sevilmek huyunu senden almış

Manayla sevenlere eziyet değil sevda

Gece gündüz, dört mevsim nedamet değil sevda

Onlardan başkasına emanet değil sevda

Ferhat aşkın en şirin köyünü senden almış

Kirlenmiş dünyada sır saklayanım olmuyor

Dertlerim bin türküdür, söyleyenim olmuyor

Başım önde yürürüm, anlayanım olmuyor

Gönül hasretin demli çayını senden almış

Uykumun yarısında, ekmeğin arasında

Yoktur senden başkası kalbimin yarasında

Sabahın aydınlığı, gecenin karasında

Kalbim her an cennetin toyunu senden almış

Ediz Servan Erdinç