Eskizlerini çizdiğim bir kadın vardı, senin suretinden yarattığım...

Taş konağın kendine münhasır bir yapısı vardı. Sanki her yer konuşuyor gibiydi bu konakta.

Gül bahçesinin ortasında keyfe keder uzanırken, sanki bütün dertlerimi toprağa salmıştım. Konuşmadan anlamıştı beni mis kokulu güllerim.

Bir ben daha var benim içimde Yorulmamış yollarda Henüz denk gelmemiş zamansız zamanlarla Önüne çıkmamış korkutan yolculuklar