Beni Bırak - Zeki Bakıtkal

beni bırak

beni boş ver

alelade bir insanım ben

sokaklarda yürüyen

gülüşüm herkes gibidir

kaşım, gözüm herkes gibi

boyacılar ve dilencilerden başka

misal kimse fark etmez beni

ne kasket yakışır kafama

ne ipeklisi terzinin

bir kambur yükü omuzlarımda

geçmişin

bugünün

geleceğin

hem bunlar iyi günlerim

babamdan miras bir kaderle

anamın ahı durur çeyizimde

ne koluna altınım

ne gerdanına zümrüdüm var takacak

başın öne eğilir

komşu gezmelerinde

ne vakit çarşı pazara çıksan

için gider bir çift pabuca

aklın kalır

bir mağaza vitrininde

beni bırak

beni boş ver

üstelik bilirim

kimler kimler ister seni

bilirim

kimler kimleri yakıştırır sana

ama bilmezler

kaç gün düşündüğümü

bir dize yazmak için

ayak serçe parmağına

illa seveceksen eğer

tutacaksa muhacir inadın

bir gökyüzü bırakırım avuç içlerine

temizlesin diye ellerini

tutarsa yüreğini bir sıcaklık

yaz günlerimden ayırmışımdır

zor zamanlarına senin

susmuşsam

lal kesilmişsem sana

kirlenmesin diyedir sessizliğin

ve kuşluk vaktinin bu bakir güneşi

sen korkma diyedir

dut karası gecelerinde

beni bırak(ma)

beni boş ver(me)

tek kusuru ben olurum güzelliğinin

nazar boncuğu gibi

saklarsın küpelerinde

Zeki Bakıtkal