Dilimdeki Sadelik/Uykusunda Mavilik - Ufuk Sezer

Dilimdeki Sadelik

Epeydir ıslandım kendimle savaşan kelimelerden

Rüzgârla esen sanki düşmanın kokusuydu

Karaladığım sayfalara mucizeler bıraktım

Bir o kadar da içimdeki yangınlara yakındım

Her şey moraldi sızan gecelerden

Diyemediklerin büyüdü hayatın mücadelesinde

Oldukça yüksek bir noktadaydı içsellik

Seyrettiğim sevinçleri kucakladı sonsuzluk

Şehrin sokaklarında aşkı hissettiğim zaman

Bedenime bırakılan sıcacık ilhamlar

Derin ifadelerden sadeleşen aylar

Savurduğum akşamların sessizliğindeydi

Sonbahar yapraklarında şımaran duygular

İmgeyle yoğurduğum edebiyat izlerim

Yaş alan kıymetli masallardaki hiçler

Görünmeyen kahkahaların coşkulu vedalarında

Heyecanımın son demlerinde

Büktüğüm detaylarda umut sözleri

Giysilerimdeki yaşanmışlığın kaçışları

Tutunduğum dizelerden dökülen mutluluk

Uykusunda Mavilik

Yıllar kendini geri çektiği zaman

Uykusunu bölen kelimelerin hıçkırığındalar

Güçlü bir tebessümden arda kalan

Aklımın içindeki labirentten oluşan duygular

Külünü silkelediğin aşkın dile gelişi

Birkaç gün yaşanan soluktaki mavilik

Sevince bağladığım renk renk balonlar

Yüzündeki sessizliğinde işittiğim beyazlık

Karanlıktan kaçan hikâyelerdeki pazar günü

Çayını içmeye çalışan güvercinin sancıları

Göğsündeki işaretli yerden sızan keşkeler

Çiçek kokulu yılların haykırışları

Yeni yıla düğümlediğin mutluluklar

Sonbahar yapraklarından biriktirdiklerin

Sol tarafından konuşan sıcacık dualar

İstanbul’u gözlediğin o eşsiz akşamlar

Seyir defterinden anılara dokunduğun eller

Yaş aldıkça güzelleşen saatlerdeki dizeler

Köşe yastığı olup fikrimi dinleyen geceler

Hayal sandığım kıvrılıp uyuduğum mavilik

Ufuk Sezer