Karahindibanın Teslimiyeti - İlknur İşcan Kaya

Bir samyeli sarıp sarmalayan çölünü…

Kimsesiz platolarını duygusuzca geçiveren,

Saklandığı gecelerde nefeslenen.

Karahindiba…

Ağaçlara düşen aldatmaca ışıltılarla kurak gönlü şenlenen

Yakalayamadığı oyun arkadaşını sebepsizce seviveren...

İz okurken şâhikası ufukların,

Yükseklerce küçümsenen

Sorgusuzca

Uçuş uçuş karahindiba

Samyeli’ne bırakmış özgür bedenini

Soyut okyanusta

İçinde büyütmekte ala yamaçlara ektiğini

Gözünden/gönlünden gizlediğini

Bilemeden çok sevdiğini

Boşluğun dar taşlığında öğütülürken solgun güzelliği...

Kopar teninden can paresi bildiği

İnceden inceye erir narin bedeni

Samyeli’ne sığınır kendine hasret -biçare- teni

Bitişe sürüklenirken

Karahindiba…

İlknur İşcan Kaya