Lâbirent - Hasan Kılıç

Paslı, kör bir testere

Ayırıyor gövdemden mora kesmiş bacağımı

Koşturuyorum sokaklarında

Paletler altında ezilmiş çocukluğumun

Elimde kırık bir ampul içinde antibiyotik

Koşturuyorum peşinden

Baştan çıkarıcı bir ezginin

Damarlarımda gece kadar koyu morfin

Vakit geldi diyor annem

Parçalanırken cebimdeki saat

Sönüyor bütün ışıkları kentin

Ve yıkılıyor üstüme duvarları

İçinde kaybolduğum lâbirentin

Hasan Kılıç