Şair ve Eleştirmen Yaşar Özmen Hakkında Birkaç Kelâm - Faruk Habiboğlu

"... Şiir sanatının asıl amacı; insanın algısına, bilgi, duygu ve duyu dünyasına sevme duygusunu yüklemektir... "

Yaşar Özmen'i Facebook'ta tanıdım. Gerçek hayatta oturup bir kahve içmişliğimiz yok. Bir veya sanırım iki defa da Zoom mecrasında birbirimizi gördük, konuştuk, sesimiz birbirine değdi. O kadar. Ama bütün bu duruma rağmen, onun bence sanat alanında gerçekleştirdiği en büyük yapıtı olan, Şiir Sarnıcı e-Dergisi'nde işin başından beri beraberiz. Daha doğrusu ben belki de yapabileceğimin çok azı düzeyinde, dergiye katkı vermeye çalışıyorum. Derginin İstanbul temsilcisi olduğum yazıyor künyede. Bazen de şiirim, denemem yayımlanıyor dergimizde. Neyse mevzu ben değilim zaten. Yaşar Özmen'den söz ediyordum.

Evet o, tanıdığım ve takip edebildiğim kadarıyla sanata, hususen de şiire ciddi kafa yoruyor, emek harcıyor. Kendine özgü bir şiir anlayışı ve kurgusu geliştirmiş. Bilhassa güncel şiire eleştirel bir bakış açısının olduğu dikkat çekiyor. Şiiri biliyor, şiirin geçmişinden ve bugününden haberdar. Yerleşmiş, daha doğrusu kendisinde sabitlenmiş bir şiir algısı var. Buna biraz eleştirel yaklaşacağım ama.

Yaşar Özmen şiirin literatürdeki, yayınlardaki tanımlarına ve şiirin misyonuna itiraz ediyor, deneme yazılarında, makalelerinde karşı geliyor ama kendisinin de aslında aynı şeyi yaptığını sanırım fark etmiyor. Nitekim bilerek yahut bilmeyerek şiiri kurguluyor ki bu eylem başlı başına şiiri bir kalıba koymak zaten. Keza şiire misyon yüklediğini görüyorum yazdıklarında. "... şiirin amacı; duygu, düş ve düşün dünyasının güzeli kavramasını kolaylaştırmak, güzel olarak görünüşe çıkmak, estetik tavır geliştirmektir; sevmeyi öne almak, kendini kendinde duyumsatmak ve insanın nihai ereğine uzanan yolu temizlemektir." "... Şiir sanatının asıl amacı; insanın algısına, bilgi, duygu ve duyu dünyasına sevme duygusunu yüklemektir... " (Saf Sanattan İnsana)

Yaşar Özmen şiir hakkında çok kafa yoruyor denemelerinde. Aslında ve belki de kendisi de tarifi ve tanımı mutlak olmayan şiiri anlamaya, tanımaya çalışıyor. Ancak mutlak bir yargıya varmıyor, daha doğrusu okura ve şaire kendi iddiasını dayatmıyor. Sanırım post-modern bir şiir tahlili oluşturmaya çalışıyor. Bu arada bir nevi kendi poetikasını da yazıyor.

Yine önemli bir farkındalığı da elektronik yayıncılığı önemsemesi ve Şiir Sarnıcı'nın yanı sıra son eserlerini de e-kitap olarak yayımlaması. Bunlar: Saf Sanattan İnsana, Şiir Sanat Çözümlemesi, İmgelem İmge İmgelem, Sanatsal Denemeler adlı denemeleri ile Umut Bekler Bizi isimli şiir destesi.

Yaşar Özmen bilhassa deneme çalışmalarında, eskilerin nevi şahsına münhasır yani kendine özgü bir anlatım ve fikir düzeyine ulaşmış diyebilirim. Uzun pasajlar yazıyor olsa da ilgilisine genelde sanat, özelde şiir üzerinde düşünme ufku açıyor. Bunlar yarınlara da kalacak yazılar. Diğer yandan, Şiir Sarnıcı ile de daha nice yıllar Türk edebiyatına katkı sağlayacağına inanıyorum.

Faruk Habiboğlu